De wereld verkleint, maar de wereld vergroot
Instagram of facetime is het nieuwe oog in oog
Ik ken niemand echt, maar weet zoveel van mensen
Wat ze doen, wat ze eten, overload

Maar toch ik ken niemand behalve wat ze schrijven
En de beste auteurs, zijn de nieuwe wereldleiders
Opinie op het net, vergankelijk als trends
Het beleid in het land wordt bepaald door de Stemwijzer

De revolutie wordt niet uitgezonden, maar geappt
Kluizenaars united, call of duty, in het echt
Hoe meer het leven zich verplaatst, hoe meer ik ermee vecht
Ik ben best wel progressief, maar toch niet echt in check

Ik verlang soms naar het pleintje, ik verlang naar het gesprek
Een wijntje bij het eten, drinken op dezelfde stek
Om een herinnering te maken zonder foto in je snap
Voor de echte connectie als bij een live concert

Ik strik mijn veters nog wat strakker, de bal onder mijn voet
Ik ben dan wel gevallen, het is geschaafd en nog geen bloed
Dus we kunnen weer verder, ok, ik ben Romario
Op het schoolplein waar een voetbaloorlog woedt

Geen headsets, geen beelden, maar trappen op schenen
Geen joystick of Fifa, maar ballen op stenen
Misschien een oude lul, ik heb ervan genoten
Om op het schoolplein hard te zijn en daar ook hard te trainen

Ik ben wel vaak alleen met mijn vriend de telefoon
En als ik iemand mis, dan app ik haar gewoon
Maar vroeger ging ik langs en belde aan op goed geluk
Nu een stuk efficiënter, maar wel wat minder schoon

En met hetzelfde gemak bestel je pizza’s en bier
Leg maar voor mijn deur neer, had al betaald met ideal
Voel me soms kluizenaar gevangen in mijn huis
Dus deel dat dan online, voor een like en wat plezier

En ik zie een leuke foto, lijkt net of ik erbij was
Als ik stranden zie op insta, wou ik ook dat ik nu vrij was
Maar werk nog wat mail weg, kan thuis ook aan het werk
Vlak nadat ik pornhub had gecheckt toen ik weer geil was

En zo is het best relaxt, maar mijn telefoon soms ook een blok
aan mijn been, omdat zodra ik zit, ik nooit met checken stop
Sociale media, nieuws, voetbal, spotify
Wat zou er toch gebeuren als het internet ontploft?

Ik strik mijn veters nog wat strakker, de bal onder mijn voet
Ik ben dan wel gevallen, het is geschaafd en nog geen bloed
Dus we kunnen weer verder, ok, ik ben Romario
Op het schoolplein waar een voetbaloorlog woedt

Geen headsets, geen beelden, maar trappen op schenen
Geen joystick of Fifa, maar ballen op stenen
Misschien een oude lul, ik heb ervan genoten
Om op het schoolplein hard te zijn en daar ook hard te trainen